O książce: rok / Historia „Napięcie powierzchniowe” uznawana jest za klasykę angloamerykańskiego science fiction. Jest częścią serii opowieści o „pantropologii” – nauce przyszłości wymyślonej przez Blisha, która stawia sobie za zadanie ułatwienie kosmicznej ekspansji ludzkości poprzez ukierunkowanie na mechanizmy genetyczne komórek dziedzicznych. A na najbardziej odległych planetach, gdzie warunki życia znacznie różnią się od ziemskich, pojawiają się „ludzie” wytrzymujący stustopniowe mrozy, „ludzie” zamieszkujący listowie na czubkach drzew, „ludzie”, których wygląd fizyczny jest niemal w odróżnieniu od Ziemian – swoich przodków Na życzenie autora bohaterowie „Napięcia powierzchniowego” – potomkowie ludzi osiadłych w systemie Tau Ceti – przechodzą jeszcze bardziej oryginalną metamorfozę. Jak pisze Isaac Asimov, który umieścił tę historię w antologii „Dokąd zmierzamy?”: „Przyjmij tylko jedno – fantastyczne założenie, a następnie zbuduj akcję w ścisłej zgodzie z logiką…»